- 不放逸
- No slackness or looseness; concentration of mind and will on the good.* * *◆謂修禪定而能止諸散亂, 調伏諸根惡不善法, 故心不放逸也。 ◆謂精進三業, 於所斷之惑, 所修之善, 加功勇猛, 速令成滿世間、 出世間一切善法, 而無放逸也。 (三業者, 身業、 口業、 意業也。 世間、 出世間善法者, 大人所修五戒十善, 名為世間; 聲聞等所修戒定慧之法, 名出世間也。 )
Dictionary of Buddhist terms. 2013.